مَهدی

مَهدی نامی است عربی گرفته شده از ریشه «هدی».
معنای آن «هدایت شده» است و در اصطلاح مسلمانان کسی است که پیامبر وعده داده در آخرالزمان ظهور می‌کند و دین اسلام را دوباره احیا می‌کند.

مهدی شخصی و مهدی نوعی

شیعیان معتقدند «مهدی» شخصی معین است و در حال حاضر زنده و غائب می‌باشد. البته اکثریت «اهل سنت» نیز بر اساس گفته‌های محمد به قیام مهدی در آخرالزمان معتقدند.ولی آنها مهدی را شخص معینی نمی‌دانند. بنابراین در شمال افریقا بخصوص پس از هجوم استعمارگران اروپایی تعداد زیادی قیام با ادعای مهدویت صورت گرفته‌است. به عبارت دقیق شیعیان معتقد به «مهدی شخصی» هستند و اهل سنت معتقد به «مهدی نوعی».

دیدگاه شیعه

از دیدگاه شیعیان دوازده امامی مهدی، محمد پسر حسن (مهدی) است، که در شب جمعه ، نیمه شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ هجری به دنیا آمده‌است . وی امام دوازدهم شیعیان و از نگاه شیعیان «چهاردهمین معصوم» است، که در حال حاضر در غیبت کبری یا طولانی به سر می‌برد. به وی «امام مهدی»، قائم یا قائم المنتظر(قائمی که انتظار او را می کشند) نیز گفته می‌شود. بر باور شیعیان به این دلیل به وی (قائم) گفته می‌شود، که وقتی ظهور می‌کند بر علیه ظلم و ظالمان زمانه قیام خواهد کرد. بر باور شیعیان ظهور و فریاد «انا المهدی» به معنای «من مهدی هستم» وی از مکه و در کنار کعبه بلند میشود، ولی حکومتش در کوفه محل حکومت جد پدری‌اش علی پسر ابوطالب می‌باشد. «در ابتدا ۳۱۳ نفر از بهترین شیعیان و همراهانش که در طول غیبت ایشان از بهترین منتظران وی بودند به کمک وی می‌شتابند و اینان سرداران سپاه مهدی خواهند بود و سپس نزدیک به ۱۰۰۰۰ نفر به کمک وی می‌شتابند که در این زمان جهاد با ظلم شروع خواهد شد و تا ریشه کنی کامل آن ادامه خواهد داشت».

شیعیان اعتقاد دارند مهدی امام دوازدهم که منتخبی الهی است و در ادیان قبلی از جمله مسیحیت و یهود نیز به او بشارت داده شده‌است.

منابع

    * مجلسی، مهدی موعود (جلد ۱۳ بحارالانوار)، ترجمه:علی دوانی، قم:دارالکتب الاسلامی
    * وبگاه تبیان